DİĞER
"Karamustafa’nın yerleştirmesi kriz ve olası şiddeti mekân, nesneler ve sesler üzerinden gösterirken, Nesli Türk odağına bedeni alıyor: bir patlama sonrası hali andıran, ‘kan revan’ içinde kalmış, tuvalden taşacakmış gibi duran ‘taşan’ ve ‘aşırı’ bedenler."
Kyriaki Mavrogeorgi / Esma Ekiz / Erol Akyavaş / Nakamura Yuta
Oradalar II / İpek Yücesoy, Cyclope / Carlos Casas
Varoluşu gereği doğaya zarar vermesi kaçınılmaz olan kapitalin bir ekolojik retorik üretmesi inandırıcılıktan çok uzak
İstanbul Bienali artık iktidarın temsil ettiği forma uymuyor, zaten uyması da mümkün değil. Bu nedenle karşımıza Yeditepe Bienali gibi bir "formül" çıkıyor. Küratörünün ve sanatçılarının adını daha önce hiç duymadığımız bir bienal...
Dünyada küratör bakışının sanatçıları gölgelemediği ender bienallerden birisine tanık oluyoruz İstanbul’da. Elmgreen ve Dragset ikilisinin İstanbul Bienali ile bir demokrasi dersi verdiklerini düşünüyorum
14. İstanbul Bienali’ndeki sanat çalışmalarına “Bir Göçük Deliğinden Manzaralar” diyebiliriz. Yani, dünyanın bugünkü haline, sanatçıların farklı tepkileri ve bakışları. Sizinkinden, benimkinden çok farklı değil aslında...
14. İstanbul Bienali yazılarımız devam ediyor... Nilüfer Kuyaş, kadınların izinden Bienal’i geziyor ve diyor ki: Kadınlar sessizliğini bozup da hikâyelerini anlatmaya başlayınca, farklı ve daha umut verici bir yer oluyor dünya...
14. İstanbul Bienali gezileri dizimiz başladı. Nilüfer Kuyaş, bienal sergilerini geziyor ve diyor ki: Bienal’i gezerken Atlantis’te dolaşan bir denizkızı gibiydim. Bardakta tuzlu su sevmem ama denizi çok severim...
© Tüm hakları saklıdır.
↑ Yukarı çık
